Пэрдыта (спадарожнік)
| спадарожнік Урану | |
 | |
| Гісторыя адкрыцьця | |
|---|---|
| Першаадкрывальнік | Эрых Каркошка, Вояджэр-2 |
| Дата адкрыцьця | 18 траўня 1999 |
| Арбітальныя характарыстыкі | |
| Вялікая паўвось | 76 400 км |
| Эксцэнтрысытэт | 0,0012 |
| Арбітальны пэрыяд | 0,638 дня |
| Нахіл арбіты | 0° (да экватару Ўрану) |
| Фізычныя характарыстыкі | |
| Дыямэтар | 30 км |
| Сярэдні радыюс | 15 км |
| Плошча паверхні | 2 800 км² |
| Маса | 0,18 × 1017 кг |
| Шчыльнасьць | 1,3 г/см³ |
| Аб’ём | 14 000 кубічны кіламетр |
| Прыскарэньне вольнага паданьня | 0,0047 м/с² |
| Пэрыяд вярчэньня вакол сваёй восі | Сынхранізаваны з арбітальным пэрыядам |
| Альбэда | 0,08 |
| Тэмпэратура паверхні | 64 К (−209 °С) |
| Атмасфэра | адсутнічае |
Пэрдыта — адзін з унутраных спадарожнікаў плянэты Ўран. Адкрыты Эрыхам Каркошкам на здымках, атрыманых зь міжплянэтнага апарату «Вояджэр-2» 18 траўня 1999 року, праз 13 гадоў пасьля атрыманьня выяваў. Названы ў гонар гераіні п’есы Шэксьпіра «Зімовая казка».
Пэрдыта адносіцца да групы Порцыі, у якую таксама ўваходзяць спадарожнікі Б’янка, Крэсыда, Дэздэмона, Джульета, Порцыя, Разалінда, Купідон і Бэлінда.[1] Гэтыя спадарожнікі маюць падобныя арбітальныя й фатамэтрычныя парамэтры. Згодна са здымкамі, уск яны маюць шэраваты колер.[2]
Пэрдыта ўваходзіць у арбітальныя рэзанансы з Бэліндай (43:44) і Разаліндай (8:7).
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Karkoschka, Erich (2001). "Comprehensive Photometry of the Rings and 16 Satellites of Uranus with the Hubble Space Telescope". Icarus 151 (1): 51–68. Bibcode:2001Icar..151...51K. doi:10.1006/icar.2001.6596.
- ^ Karkoschka, Erich (2001). "Voyager's Eleventh Discovery of a Satellite of Uranus and Photometry and the First Size Measurements of Nine Satellites". Icarus 151 (1): 69–77. Bibcode:2001Icar..151...69K. doi:10.1006/icar.2001.6597.